واژه‌نامه
عامل هوش مصنوعی#
عامل‌های هوش مصنوعی سیستم‌های هوش مصنوعی هستند که قادر به پاسخ به درخواست‌ها، تصمیم‌گیری و انجام وظایف دنیای واقعی برای کاربران هستند. آنها از مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) برای تفسیر ورودی کاربر و تصمیم‌گیری در مورد نحوه بهترین پردازش درخواست‌ها با استفاده از اطلاعات و منابع موجود استفاده می‌کنند.
زنجیره هوش مصنوعی#
زنجیره‌های هوش مصنوعی به شما امکان می‌دهند با مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) و سایر منابع در توالی‌ای از فراخوانی‌ها به کامپوننت‌ها تعامل داشته باشید. زنجیره‌های هوش مصنوعی در n98n از حافظه پایدار استفاده نمی‌کنند، بنابراین نمی‌توانید از آنها برای ارجاع به زمینه قبلی استفاده کنید (برای این کار از عامل‌های هوش مصنوعی استفاده کنید).
تعبیه هوش مصنوعی#
تعبیه‌ها نمایش‌های عددی داده‌ها با استفاده از بردارها هستند. آنها توسط هوش مصنوعی برای تفسیر داده‌ها و روابط پیچیده با نگاشت مقادیر در ابعاد مختلف استفاده می‌شوند. پایگاه‌های داده برداری، یا فروشگاه‌های برداری، پایگاه‌های داده‌ای هستند که برای ذخیره و دسترسی به تعبیه‌ها طراحی شده‌اند.
حافظه هوش مصنوعی#
در زمینه هوش مصنوعی، حافظه به ابزارهای هوش مصنوعی اجازه می‌دهد تا زمینه پیام را در تعاملات مختلف حفظ کنند. این به شما امکان می‌دهد بدون ارسال زمینه مداوم با هر پیام، مکالمات مداومی با عامل‌های هوش مصنوعی داشته باشید. در n98n، نودهای عامل هوش مصنوعی می‌توانند از حافظه استفاده کنند، اما زنجیره‌های هوش مصنوعی نمی‌توانند.
ابزار هوش مصنوعی#
در زمینه هوش مصنوعی، یک ابزار یک منبع افزودنی است که هوش مصنوعی می‌تواند برای اطلاعات یا عملکرد خاص هنگام پاسخ به یک درخواست به آن مراجعه کند. مدل هوش مصنوعی می‌تواند از یک ابزار برای تعامل با سیستم‌های خارجی یا انجام وظایف خاص و متمرکز استفاده کند.
پایگاه‌داده برداری هوش مصنوعی#
وکتور دیتابیس، یا پایگاه‌های داده برداری، پایگاه‌های داده‌ای هستند که برای ذخیره نمایش‌های عددی اطلاعات به نام تعبیه‌ها طراحی شده‌اند.
API#
APIها، یا رابط‌های برنامه‌نویسی کاربردی، دسترسی برنامه‌ای به داده‌ها و عملکرد یک سرویس را ارائه می‌دهند. APIها تعامل نرم‌افزار با سیستم‌های خارجی را آسان‌تر می‌کنند. آنها اغلب به عنوان جایگزینی برای رابط‌های سنتی متمرکز بر کاربر که از طریق مرورنودای وب یا رابط کاربری دسترسی پیدا می‌کنند، ارائه می‌شوند.
کانواس (n98n)#
کانواس رابط اصلی برای ساخت ورکفلو در رابط کاربری ویرایشگر n98n است. شما از کانواس برای اضافه کردن و کانکشن نودها برای ترکیب ورکفلو استفاده می‌کنید.
نود خوشه‌ای (n98n)#
در n98n، نودهای کلاستر گروه‌هایی از نودها هستند که برای ارائه عملکرد در یک ورکفلو با هم کار می‌کنند. آنها از یک نود روت و یک یا چند نود فرعی تشکیل شده‌اند که عملکرد نود را گسترش می‌دهند.
اعتبارنامه (n98n)#
در n98n، اعتبارنامه‌ها اطلاعات احراز هویت را برای کانکشن با برنامه‌ها و سرویس‌های خاص ذخیره می‌کنند. پس از ایجاد اعتبارنامه با اطلاعات احراز هویت خود (نام کاربری و رمز عبور، کلید API، رازهای OAuth و غیره)، می‌توانید از نود برنامه مرتبط برای تعامل با سرویس استفاده کنید.
پین کردن داده (n98n)#
پین کردن داده به شما امکان می‌دهد تا به طور موقت داده‌های خروجی یک نود را در طول توسعه ورکفلو فریز کنید. این به شما امکان می‌دهد ورکفلو را با داده‌های قابل پیش‌بینی توسعه دهید بدون اینکه درخواست‌های مکرر به سرویس‌های خارجی انجام دهید. ورکفلوهای پروداکشن داده‌های پین شده را نادیده می‌گیرند و در هر اجرا داده‌های جدید را درخواست می‌کنند.
ویرایشگر (n98n)#
ویرایشگر رابط کاربری n98n به شما امکان می‌دهد ورکفلو را ایجاد و مدیریت کنید. ناحیه اصلی کانواس است، جایی که می‌توانید ورکفلو را با اضافه کردن، پیکربندی و کانکشن نودها ترکیب کنید. پنل‌های کناری و بالایی به شما امکان می‌دهند به سایر نواحی رابط کاربری مانند اعتبارنامه‌ها، قالب‌ها، متغیرها، اجراها و موارد دیگر دسترسی پیدا کنید.
حق استفاده (n98n)#
در n98n، حق استفاده به اینستنس‌هایn98n دسترسی به ویژگی‌های محدود شده توسط طرح را برای یک دوره زمانی خاص اعطا می‌کند.
حق استفاده شناور مجموعه‌ای از حق استفاده است که می‌توانید آن را بین اینستنس‌هایمختلف n98n توزیع کنید. می‌توانید یک حق استفاده شناور را مجدداً اختصاص دهید تا دسترسی آن را به یک اینستنس n98n متفاوت منتقل کنید.
ارزیابی (n98n)#
در n98n، ارزیابی به شما امکان می‌دهد تاریخچه اجرا را برچسب‌گذاری و سازماندهی کنید و آن را با اجراهای جدید مقایسه کنید. می‌توانید از این برای درک نحوه عملکرد ورکفلو خود در طول زمان با تغییراتی که ایجاد می‌کنید استفاده کنید. به طور خاص، این در هنگام توسعه ورکفلوهای متمرکز بر هوش مصنوعی مفید است.
عبارت (n98n)#
در n98n، عبارات به شما امکان می‌دهند پارامترهای نود را با اجرای کد JavaScript به صورت پویا پر کنید. به جای ارائه یک مقدار ثابت، می‌توانید از سینتکس عبارت n98n برای تعریف مقدار با استفاده از داده‌های نودهای قبلی، ورکفلوهای دیگر یا محیط n98n خود استفاده کنید.
LangChain#
LangChain یک چارچوب توسعه هوش مصنوعی است که برای کار با مدل‌های زبانی بزرگ (LLM) استفاده می‌شود. LangChain یک سیستم استاندارد برای کار با طیف گسترده‌ای از مدل‌ها و سایر منابع و پیوند اجزای مختلف برای ساخت برنامه‌های پیچیده ارائه می‌دهد.
مدل زبانی بزرگ (LLM)#
مدل‌های زبانی بزرگ، یا LLMها، مدل‌های یادگیری ماشین هوش مصنوعی هستند که برای برتری در وظایف پردازش زبان طبیعی (NLP) طراحی شده‌اند. آنها با آموزش بر روی مقادیر زیادی از داده‌ها برای توسعه مدل‌های احتمالی زبان و سایر داده‌ها ساخته می‌شوند.
نود (n98n)#
در n98n، نودها اجزای فردی هستند که شما برای ایجاد ورکفلو ترکیب می‌کنید. نودها تعیین می‌کنند که ورکفلو چه زمانی باید اجرا شود، به شما امکان می‌دهند داده‌ها را دریافت، ارسال و پردازش کنید، می‌توانند منطق کنترل جریان را تعریف کنند و با سرویس‌های خارجی ارتباط برقرار کنند.
پروژه (n98n)#
پروژه‌های n98n به شما امکان می‌دهند ورکفلو، متغیرها و اعتبارنامه‌ها را در گروه‌های جداگانه برای مدیریت آسان‌تر جدا کنید. پروژه‌ها با اشتراک‌گذاری و جداسازی منابع مرتبط، همکاری تیم‌ها را آسان‌تر می‌کنند.
نود روت (n98n)#
هر نود خوشه‌ای n98n شامل یک نود روت است که عملکرد اصلی خوشه را تعریف می‌کند. یک یا چند نود فرعی به نود روت متصل می‌شوند تا عملکرد آن را گسترش دهند.
نود فرعی (n98n)#
نودهای کلاستر n98n از یک یا چند نود فرعی متصل به یک نود روت تشکیل شده‌اند. نودهای فرعی عملکرد نود روت را گسترش می‌دهند، دسترسی به سرویس‌ها یا منابع خاص را فراهم می‌کنند یا انواع خاصی از پردازش اختصاصی، مانند عملکرد ماشین حساب، را ارائه می‌دهند.
تمپلیت (n98n)#
تمپلیت‌های n98n ورکفلوهای از پیش ساخته شده‌ای هستند که توسط n98n و اعضای کامیونیتی طراحی شده‌اند که می‌توانید آنها را در اینستنس n98n خود وارد کنید. هنگام استفاده از قالب‌ها، ممکن است نیاز به پر کردن اعتبارنامه‌ها و تنظیم پیکربندی برای رفع نیازهای خود داشته باشید.
نود تریگر (n98n)#
یک نود تریگر یک نود ویژه است که مسئول اجرای ورکفلو در پاسخ به شرایط خاص است. تمام ورکفلوهای پروداکشن حداقل به یک تریگر برای تعیین زمان اجرای ورکفلو نیاز دارند.
ورکفلو (n98n)#
یک ورکفلو n98n مجموعه‌ای از نودها است که یک فرآیند را خودکار می‌کند. ورکفلوها زمانی که یک شرط تریگر رخ می‌دهد شروع به اجرا می‌کنند و به صورت متوالی برای دستیابی به وظایف پیچیده اجرا می‌شوند.
OAuth#
OAuth (اُآوت) یک استاندارد باز برای مجوزدهی امن است. به جای اینکه رمز عبور خود را مستقیماً با یک برنامه به اشتراک بگذارید، OAuth به آن برنامه اجازه می‌دهد تا با کسب اجازه از شما، به اطلاعات یا عملکردهای محدودی در یک سرویس دیگر (مثل گوگل، فیس‌بوک یا توییتر) دسترسی پیدا کند. این روش امنیت را افزایش می‌دهد زیرا برنامه هرگز رمز عبور شما را نمی‌بیند یا ذخیره نمی‌کند، بلکه تنها یک توکن دسترسی دریافت می‌کند که می‌توان در هر زمان آن را لغو کرد.
Pagination#
Pagination (پیجینیشن یا صفحه‌بندی) یک روش برای تقسیم مجموعه بزرگی از داده‌ها به بخش‌های کوچک‌تر (صفحات) است. این کار به بهبود عملکرد و تجربه کاربری کمک می‌کند، به خصوص هنگام کار با APIهایی که حجم زیادی از اطلاعات را برمی‌گردانند. به جای بارگذاری همه داده‌ها به یکباره، تنها یک صفحه از داده‌ها در هر زمان درخواست و نمایش داده می‌شود.
Role-based access control (RBAC)#
Role-based access control (RBAC) (کنترل دسترسی مبتنی بر نقش) یک سیستم برای مدیریت و محدود کردن دسترسی کاربران به منابع یک سیستم است. در این مدل، مجوزها به طور مستقیم به کاربران اختصاص داده نمی‌شوند، بلکه به نقش‌ها (Roles) اختصاص می‌یابند. سپس کاربران بر اساس وظایف و مسئولیت‌های خود، به یک یا چند نقش تخصیص داده می‌شوند. این کار مدیریت مجوزها را در سازمان‌های بزرگ ساده‌تر و امن‌تر می‌کند.
SAML/SSO#
SAML/SSO (سَمل/اس‌اس‌او) به معنای Single Sign-On (ورود یکپارچه) با استفاده از پروتکل Security Assertion Markup Language (SAML) است. SSO به کاربران اجازه می‌دهد تا با یک بار احراز هویت (مثلاً با نام کاربری و رمز عبور شرکت خود)، به چندین برنامه و سرویس مختلف دسترسی پیدا کنند، بدون اینکه نیاز باشد برای هر کدام به طور جداگانه وارد شوند. SAML یکی از استانداردهای رایج است که برای پیاده‌سازی این قابلیت، به خصوص در محیط‌های سازمانی، استفاده می‌شود.
Two-factor authentication (2FA)#
Two-factor authentication (2FA) (احراز هویت دو مرحله‌ای) یک لایه امنیتی اضافه برای حساب‌های کاربری است. علاوه بر نام کاربری و رمز عبور (فاکتور اول)، 2FA نیاز به فاکتور دوم احراز هویت دارد، مانند یک کد یک‌بار مصرف که به گوشی ارسال می‌شود، اثر انگشت، یا یک توکن سخت‌افزاری. این امر باعث می‌شود حتی اگر رمز عبور شما فاش شود، دسترسی غیرمجاز به حساب شما دشوارتر شود.
Webhook#
Webhook (وب‌هوک) یک مکانیزم برای اطلاع‌رسانی خودکار و بلادرنگ بین برنامه‌ها است. برخلاف APIهای سنتی که در آن شما باید به طور مداوم برای دریافت اطلاعات جدید درخواست بفرستید، Webhook به یک برنامه اجازه می‌دهد تا به محض وقوع یک رویداد خاص (مثلاً یک پرداخت جدید یا به‌روزرسانی اطلاعات)، یک درخواست HTTP را به یک URL مشخص (که شما تعریف کرده‌اید) ارسال کند. این امر امکان اتوماسیون فوری و بدون نیاز به نظرسنجی مداوم را فراهم می‌آورد.